Met Pasen in zicht

29-03-2021

Het Paasfeest nadert. Het feest van de christelijke kerk. We vieren hoe Christus, ons Hoofd, voor ons uit is gegaan. En ruim baan heeft gemaakt voor het lichaam: zijn gemeente in deze complexe wereld. Opdat ook wij, verbonden met Hem, opstaan en de hoop herwinnen. En erop vertrouwen dat liefde niet vergeefs is.

Samen Christus' lichaam
In Kerknieuws kunt u lezen dat ds. Mirella Klomp mee zal voorgaan in de Paasvieringen. Ook in de voorbereiding trekken we samen op. Dat is een vreugde. We delen het verlangen dat het gemeente-zijn tastbaar wordt in het vieren van Pasen: dat we elkaar zien, elkaars stem horen, om samen te delen in het leven van de Opgestane Heer. De drie dagen van Pasen en eerste Paasdag bieden daarvoor veel mogelijkheden; velen van ons, jong en oud, zullen op enig moment een actieve rol hebben. Zo wordt eens te meer tastbaar dat we samen Christus' lichaam zijn.

Geen samenzang
Het niet samen mogen zingen maakt het voorbereiden van de diensten wel een puzzel. Bij Pasen hoort samenzang! Om een voorbeeld te geven: een lied als 'U zij de glorie', dat we de afgelopen jaren vaak gezongen hebben op Paasmorgen, leent zich niet goed om met vier of vijf stemmen te vertolken. Zo'n lied vraagt om samenzang, liefst van velen. Anders wordt het een slap aftreksel van wat het zou moeten zijn en ervaren we in plaats van feest juist sterk wat er ontbreekt. Is niet het laatste wat je wilt dat je bij het horen van dit lied een treurig of weemoedig gevoel krijgt, omdat het zo mager klinkt?

Pasen en het 'kleine vieren'
We proberen de diensten zo in te richten dat ook al mogen we slechts met een paar stemmen zingen, er toch momenten zullen zijn dat we het onbevattelijke mogen ervaren. Zien - heel even. Daar hopen we
op. Misschien maakt het 'kleine vieren' waar we nu al ruim een jaar onze toevlucht toe nemen een dimensie van ons geloof tastbaar die anders niet zo op de voorgrond zou zijn getreden. Niet een groots gevoel (zoals misschien in onze herinneringen aan Pasen), maar eerder het op elkaar zijn aangewezen. In de vorm van het vieren proberen we daar althans oog voor te hebben: de mensen die we zijn met dat wat we nu tot onze beschikking hebben. Vieren in de huidige omstandigheden kan zelfs iets fragiels hebben, wat ver af lijkt te staan van 'Paasgevoel'. Zou juist in dat kwetsbare niet ook een aanknopingspunt kunnen zitten? Dat we samen Christus' kwetsbare en verwonde lichaam zijn: met hem gestorven om met hem op te staan.

Andere taal
Het is een rijkdom dat er naast het zingen ook andere 'taal' is om het mysterie van Pasen te vieren. We zetten alle zeilen bij om de unieke kenmerken van de verschillende vieringen tot hun recht te laten komen. Is bijvoorbeeld niet een van de bijzondere kenmerken van Witte donderdag dat we rond de tafel zitten? Of op Goede vrijdag samen komen rond het kruis? Vanwege de Corona-maatregelen vragen alle onderdelen van de vieringen echter om alertheid en twee keer nadenken. Wat kan wel en wat kan niet? Samen met koster Ingeborg Haspels en diaken Diny Koopmanschap zijn we bezig de puntjes op de i te zetten. We hebben er alle vertrouwen in dat met oog voor ieders veiligheid Pasen een feest zal zijn.