40 jaar cantorij

17-10-2022

Het was dominee Elderenbosch die in 1982 de aanzet gaf tot de oprichting van een cantorij. Als eerste dirigent werd Frans Baljeu gevraagd die, na meer dan enig aandringen, voor twee jaren zijn medewerking toezegde. Daarna volgden diverse dirigenten voor lange of korte tijd, tot in 1993 Gijs van Spankeren tot cantor-organist werd benoemd. De meesten van ons weten niet anders, en niet beter.

De cantorij ontwikkelde zich langs twee lijnen, een muzikale en een sociale. Na een aarzelend begin werd het al gauw de gewoonte om vierstemmig te zingen. Uit het liedboek in afwisseling met de gemeente, maar ook stukken uit het godsdienstig repertoire van grote componisten. Jarenlang was het de gewoonte dat de cantorij eenmaal per maand meewerkte in de zondagse viering. Maar sommige “optredens” stegen daar bovenuit, zeker in de beleving van de leden.

In het oor springen o.a. de uitvoering van de cantate “Alles was Ihr tut” van Buxtehude in 1991 onder leiding van Lies van der Pool. Ook medewerking aan een gezamenlijke dienst in de Grote Kerk en de ruime hoeveelheid bijdragen aan de liturgie van ZWO-diensten en op kerkelijke hoogtijdagen: Kerstnacht, Witte Donderdag, Paasmorgen.

Daarnaast was er het sociale aspect. Vanaf het begin was er tussen de leden een groot verschil in kerkelijke betrokkenheid. Voor sommigen was de cantorij de enige binding met protestant Ginneken, terwijl anderen wekelijks in onze Laurentiuskerk te vinden waren. Niettemin groeide er al gauw een saamhorigheid en onderlinge betrokkenheid die nooit meer zijn verdwenen. Dat resulteerde in omzien naar elkaar, medeleven in vreugde en verdriet, en het zingen van een groot aantal profane liederen op gewijde melodie bij afscheid, verjaardag, huwelijk(sjubileum) of ander evenement. Onvergetelijk zijn ook de bezoeken aan het klooster van Chevetogne, waar oosterse en westerse liturgie elkaar ontmoeten.

De viering van dit jubileum, op een mooie woensdag in november, laten we samenvallen met het afscheid van Miep Hoogendijk. Als een van weinigen is ze de volle 40 jaar lid geweest; een constante factor bij de alten! Bij het klimmen van de jaren kwamen er wat ongemakken, maar daar ging ze met de haar bekende nuchterheid vrolijk mee om. De laatste tijd echter werd het toch te vermoeiend. Trapjes werden hoge bergen en de afwisseling zitten-staan een krachttraining.

We hebben er alle begrip voor en zijn blij dat Miep zo lang de lofzang gaande kon houden.

Bas de Geus