Vespers /avondgebeden

11-11-2020

Op woensdagavond 11 november, beginnen we met de vespers. Dat is enkele weken eerder dan andere jaren, de avondgebeden hielden we dan alleen tijdens de weken van advent. Nu er zoveel momenten van ontmoeting zijn weggevallen, is dit een manier om toch vorm te geven aan het samen onderweg zijn.

Het eerste avondgebed in de serie zal in het teken staan van Sint Maarten, 11 november is de feestdag van Martinus van Tours. In grote delen van Europa is Martinus eeuwenlang een belangrijke identificatiefiguur voor christenen geweest. En nog steeds. Door zijn vriendelijkheid en door de wijze waarop hij inhoud gaf aan naastenliefde geldt hij tot op de dag van vandaag als een getuige van het evangelie. Omdat hij oog had voor de armen van zijn tijd, laat Martinus zich goed vergelijken met de ons bekende diaken Laurentius.

Het leven van Martinus
Martinus wordt omstreeks 316 in Hongarije geboren als zoon van een Romeinse legerofficier. Het is in die tijd gebruikelijk dat hij in het spoor van zijn vader treedt. En dus wordt ook Martinus officier in het leger van de Romeinse keizer. Hoe en waarom weten we niet precies, maar hij voelt zich aangetrokken tot het christendom, zozeer dat hij doopleerling wordt. Sulpicius Severus, zijn biograaf, meldt dat Martinus ook als officier al bekend stond om zijn ‘grote vriendelijkheid’ en ‘bovenmenselijk geduld’. Er waren mensen die toen al dachten dat ‘hij niet een soldaat maar een monnik was.’ In 355 verlaat hij het leger. Later, rond 365, zou hij bisschop worden van Tours.